DE WACHTERS

DE WACHTERS

Wil en Enny Schouten


EUR 13,90

Formaat: 13,5 X 21,5
Pagina aantal: 212
ISBN: 978-3-99064-057-9
Publicatie datum: 14.11.2017
In ‘De Wachters’ beleven de twee vriendinnen Maaike en Joyce een spannend avontuur vol magie en ontmoetingen met bijzondere wezens zoals de vuurelf Pascal, de toverkat Caruso en Gudde, de moerasheks. ‘De Wachters’ is een coproductie van twee zussen: Wil en Enny Schouten. Wil schreef het verhaal, de prachtige illustraties zijn van Enny.
DE
WACHTERS

Wil Schouten







Illustraties:
Enny Schouten















w w w . n o v u m p u b l i s h i n g . n l

























Alle rechten op verspreiding, met inbegrip van film, broadcast, fotomechanische weergave, geluidsopnames, electronische gegevensdragers, uittreksels & reproductie, zijn voorbehouden

Gedrukt in de Europese Unie op gerecycleerd, chloor- en zuurvrij papier.

© 2017 novum publishing

ISBN 978-3-99064-057-9
Lectoraat: M. Moors Omslagtekening: Enny Schouten Ontwerp omslag, lay-out & typografie: novum publishing
Illustraties binnenwerk: Enny Schouten

www.novumpublishing.nl

Inhoudsopgave





Hoofdstuk 1: de zolder van tante Ellen . . . . . . . . . 9
Hoofdstuk 2: kennismaking . . . . . . . . . . . . . . . . . . 25
Hoofdstuk 3: het rijk alleen . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51
Hoofdstuk 4: op zoek naar Gudde . . . . . . . . . . . . 58
Hoofdstuk 5: ontmoeting met Gudde . . . . . . . . . . 68
Hoofdstuk 6: raadselachtige instructies . . . . . . . . 77
Hoofdstuk 7: de raadsels worden opgelost . . . . . 84
Hoofdstuk 8: waar het vuurkruid groeit . . . . . . . . . 94
Hoofdstuk 9: de overstap
naar Vuaga lukt, maar Joyce verdwijnt . . . . . . . 105
Hoofdstuk 10: verdriet om Joyce . . . . . . . . . . . . . . 111
Hoofdstuk 11: de toverdrank . . . . . . . . . . . . . . . . . 122
Hoofdstuk 12: Joyce schrijft een brief . . . . . . . . . . 130
Hoofdstuk 13: voorbereiding voor de duo-zang . . . 136
Hoofdstuk 14: Behja bevrijd . . . . . . . . . . . . . . . . . . 144
Hoofdstuk 15: dagelijkse beslommeringen . . . . . . 153
Hoofdstuk 16: Snoe, Hussa en Kiezel
krijgen hun normale gedaante terug . . . . . . . . . 157
Hoofdstuk 17: plannen maken . . . . . . . . . . . . . . . . 165
Hoofdstuk 18: Joyce praat met Arm-al . . . . . . . . . 171
Hoofdstuk 19: voorbereiding op de strijd . . . . . . . 176
Hoofdstuk 20: ontmoeting onder water . . . . . . . . 182
Hoofdstuk 21: gevecht met de grimgladders . . . . 193
Hoofdstuk 22: Joyce bevrijd! . . . . . . . . . . . . . . . . . 199
Hoofdstuk 23: finale . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 204








Elke keer als er een exemplaar van ‘De Wachters’ ver- kocht wordt, doneren Wil en Enny een euro aan SOS Kinderdorpen .

De hoofdpersonen:





Maaike Ruiters
Joyce de Wit
Ellen Haagsma (tante van Maaike) Caruso (de kat van Ellen)
Pascal (de vuurelf) Tsrra (de chilka)
Gudde (de moerasheks) Behja (de zoon van Gudde) Bart (de kat van Gudde) Mala (de kraai van Gudde)


Ouders van Maaike: Petra Haagsma en Bart Ruiters Ouders van Joyce: Lenie Vervoort en Theo de Wit Maaike heeft 2 broers: Jan en Wouter
Joyce is enig kind



Hoofdstuk 1: de zolder van tante Ellen





‘Hé Joyce’, riep Maaike, ‘kijk nou effe! Ik had nooit gedacht dat tante Ellen zoveel van die gekke sloffen zou hebben . Da’s toch helemaal niks voor haar . Ik vind ze gewoon een beetje eng . Meestal zijn het van die speelgoeddingen met zuurstokkleuren en van dat nep- bont, maar deze zijn anders . Ze lijken op een of andere manier echt . Moet je zien, deze bijvoorbeeld, die lijken sprekend op Caruso, de grote rode kater van tante Ellen .’
‘Mmmm’, mompelde Joyce . Ze hoorde niet goed wat Maaike zei . Ze was met haar gedachten bij het fotoboek dat op haar schoot lag . ‘Superleuk joh, die foto’s van vroeger’, lachte ze . ‘Kijk, jouw moeder staat erop maar dan heel jong . Ze was hartstikke knap . En je opa en oma, ook nog heel jong . Eigenlijk zijn ze nu niet zo heel veel anders, alleen wat ouder . Oh, en kijk, je vader in zijn soldatenuniform, niet te geloven, wat een melkmuiltje .’
‘Luister je eigenlijk wel?’ vroeg Maaike een beetje geïrriteerd . ‘Kijk nou eens naar deze gekke sloffen . Ik heb nog nooit gezien dat tante Ellen zulke sloffen droeg . Er is iets raars mee . Ik krijg er de rillingen van!’ Joyce had vlakbij de zoldertrap een grote kist met fotoalbums gevonden . Toen ze eenmaal begonnen was met erin te bladeren, kon ze niet meer ophouden . Ze was met alle boeken naast de trap neergeploft . Nu stond ze op om naar Maaike te lopen, die in een hoekje
van de grote zolder van het huis van tante Ellen zat .


De meiden waren met de moeder van Maaike mee- gegaan naar het huis van tante Ellen . Maaikes moeder ging daar de planten water geven en de post ophalen . Tante Ellen was namelijk onverwacht op vakantie gegaan .
Maaike en Joyce liepen zich te vervelen en waren naar de zolder van tante Ellen geklommen . De school waar Maaike en Joyce op zaten organiseerde een rom- melmarkt voor SOS Kinderdorpen . Tante Ellen had een tijdje geleden al wat spullen voor die markt op zolder gezet . Maaike wilde die eraf halen .
Toen ze op zolder waren had Joyce de fotoboeken gevonden en was er meteen in gaan bladeren .
Maaike was doorgelopen, op zoek naar de spullen voor de rommelmarkt . Die spullen had ze nog niet gevonden, maar dus wel die hele rare sloffen .
Net toen Joyce opstond om naar Maaike te lopen, riep de moeder van Maaike: ‘meiden, komen jullie naar beneden? Het is al bijna 5 uur en ik wil nog even langs de supermarkt om aardappels te halen . Dat moet snel gebeuren, want we moeten op tijd eten vanavond . Jan moet naar trainen .’
‘We komen eraan’, riep Joyce terug .
Ze liep naar Maaike en zei: ‘laat die sloffen nou maar . We vragen aan je moeder of we de volgende keer samen de planten water mogen geven . Dan kunnen we op ons gemakkie nog even op de zolder rondkij- ken . Er is hier een heleboel te zien .’
Maaike zette de sloffen, die ze zo op Caruso vond lijken, neer en stond op . ‘Er klopt echt iets niet’, zei ze .
‘Op de een of andere manier krijg ik de kriebels van


deze zolder . Goed idee om hier een keertje uitgebreid rond te kijken, samen .’
Joyce keek om zich heen . Dat had ze eigenlijk nog niet goed gedaan . De fotoalbums hadden al haar aan- dacht opgeëist . Zelf had ze geen grote familie en haar grootouders leefden niet meer . Ze vond het dus altijd leuk de familiefoto’s van anderen te bekijken .
Nu ze om zich heen keek, vond ze dat Maaike gelijk had . Dit was een vreemde zolder . Er hingen gordijnen en overal waren donkere hoekjes . Echt zo’n zolder waar allerlei monsters zich zouden kunnen verstoppen .
Niet fantaseren, Joyce, dacht ze bij zichzelf . Monsters bestaan niet . Dit is een gewone zolder in een gewoon huis . Maar toch, er hangt hier een vreemde sfeer . En Maaike heeft gelijk, die sloffen, die zien er anders uit dan de gewone, maffe sloffen die je in alle winkels kunt kopen . Ze zijn griezelig . Ze zien er gewoon té echt uit .
‘Meiden, opschieten nou!’ klonk het ongeduldig van beneden .
‘Kom op, joh’, zei Joyce, ‘we moeten gaan, je moe- der staat te wachten . De volgende keer dat we hier zijn, gaan we eens uitgebreid overal rondkijken .’ Maaike liep achter haar aan naar de trap . Het was zo’n zoldertrap die je vanuit een luik naar beneden moest trekken, eigenlijk meer een ladder . Ze klommen naar beneden en deden de trap weer omhoog . Met een paar grote sprongen gingen ze ook de vaste trap af en stonden in de gang .
Maaikes moeder stond in de keuken, met haar jas al aan . ‘Ik dacht dat je vanmorgen al boodschappen had gedaan’, zei Maaike . ‘Is ook zo’, antwoordde haar moeder, ‘maar ‘k heb de aardappels vergeten . Stom . Door dat briefje van Ellen ben ik echt een beetje in de war . Het is niets voor haar om zomaar, zonder even gedag te komen zeggen, op vakantie te gaan . En dan ook nog naar Spanje . Ellen houdt helemaal niet van zon . Caruso neemt ze mee, schrijft ze, en daar snap ik hele- maal niets van . Wat moet ze nou met een kat in Spanje en hoe heeft ze die kat meegenomen in het vliegtuig?
Er staat ook helemaal niets in het briefje over het hotel waar ze logeert . Niet eens een plaatsnaam en ze schrijft ook niet wanneer ze terugkomt .
Het is het meest vreemde briefje dat ik ooit heb gezien .
review:
*verplichte velden