IN DE BAN VAN DE GEHEIME DIENST

IN DE BAN VAN DE GEHEIME DIENST

Bert Bruin


EUR 13,90

Formaat: 13,5 X 21,5
Pagina aantal: 84
ISBN: 978-3-99048-259-9
Publicatie datum: 17.08.2017
‘In de ban van de geheime dienst’Bert BruinIn zijn debuutroman geeft Bert Bruin de lezer een inkijk in de hersenspinsels van een manisch depressieve man, die lijdt aan achtervolgingswaanzin en overal signalen ziet van mensen die hem in de gaten houden. Het enige probleem is: hij wordt echt in de gaten gehouden.
IN DE BAN VAN DE GEHEIME DIENST

Voor mjn dochter Heleen
INHOUDSOPGAVE



Inleiding

Hoofdstuk 1 blz. 4
Politieke situatie in Nederland in 2006

Hoofdstuk 2 blz. 5
Hirsi Ali naar de VS

Hoofdstuk 3 blz. 7
Psychiatrische kliniek (Parnassia)

Hoofdstuk 4 blz. 10
Thuis en op vakantie

Hoofdstuk 5 blz. 13
Noorwegen

Hoofdstuk 6 blz. 16
Tjibbe Joustra, hoofd nationale terrorismebestrijding

Hoofdstuk 7 blz. 18
Geheime dienst

Hoofdstuk 8 blz. 22
‘Aanslag’ en tweede opname in de APA

Hoofdstuk 9 blz. 23
Dagboek van na de tweede opname in de APA

Hoofdstuk 10 blz. 30
Jaar 2008

Hoofdstuk 11 blz. 31
Jaar 2009

Hoofdstuk 12 blz. 32
Jaar 2010

Nawoord blz. 45




Inleiding



De prikkels zijn verdwenen, alles is relaxed nu. Ik kan nu alles weer overzien. Ik dacht eraan om alles eens goed op te schrijven, vooral voor Guus, mijn zoon van 10 maanden. Die kan dit dan later eens rustig terug lezen.

Het is nu vier jaar geleden dat Ayaan Hirsi Ali vluchtte naar de VS, mijns inziens een dieptepunt van onze democratie. Vanaf toen stond mijn wereld ook op zijn kop. Ik trok me de vlucht erg aan, vond het een aanfluiting van ons volk en besloot, bewust en onbewust, actie te ondernemen. Dit is geëindigd in de ‘aanslag’ tijdens de dodenherdenking op de koningin op 4 mei 2010. Bewust of onbewust is er een bedreigende situatie gecreëerd.

Wat ik allemaal gedaan heb, staat in dit boek. Het begint met een korte beschrijving van de politieke situatie in Nederland in 2006 en vervolgens mijn acties voor de geheime dienst en de periodes in de psychiatrische kliniek. Daarna heb ik per jaar een dagboek bijgehouden.

Alle details razen nog door mijn hoofd. Reden te meer om alles op te schrijven.






Hoofdstuk 1


Politieke situatie in Nederland in 2006

De politiek is helemaal verziekt in Nederland. In 2002 is Pim Fortuyn, rechts politicus, vermoord door Volkert van der G. uit de linkse politieke hoek. Het volk is op hol geslagen. Rechts Nederland voelt zich niet meer vertegenwoordigd door de politiek. Een jaar eerder waren de aanslagen op o.a. de Twin Towers in de VS door radicale moslims. Duizenden doden. Het politieke klimaat in Nederland is slecht. Kon je als politicus in de jaren ’90 nog gewoon op straat lopen, nu wordt men voortdurend bedreigd. Personen als Ayaan Hirsi Ali (VVD), die misstanden aankaart in de islam, worden 24 uur per dag beveiligd.

Dan de moord op Theo van Gogh, filmregisseur, in 2004 door Mohammed B., een radicale moslim, geboren en getogen in Amsterdam. Dit zet Nederland in vuur en vlam. Felle anti-islam acties volgen er zoals moskeeën die worden aangevallen. Wat opvallend is, is dat je geen felle reacties krijgt van moslims die de aanslag veroordelen. Er heerst op dat moment een felle discussie onder intellectuelen over de vrijheid van meningsuiting. Wat mag je wel zeggen en tekenen (cartoons) en wat wordt als beledigend opgevat door moslims? Hoever gaat de zelfcensuur door cabaretiers en columnisten?

Dan het dieptepunt van onze democratie sinds de Tweede Wereldoorlog. De vlucht van Ayaan Hirsi Ali naar de VS. Een politicus die zich 100% inzet voor de democratie, in het parlement zit voor de VVD en allerlei misstanden aankaart in onze samenleving, wordt het paspoort ontnomen door Rita Verdonk, minister van Immigratie (IND). Dit gebeurde omdat ze had gelogen over haar naam bij haar aanvraag van het Nederlanderschap.

Op de vrijdag hiervoor was er een uitzending van Zembla over Hirsi Ali. Die was geheel gewijd aan haar inburgering. Rita Verdonk hoorde hiervan en nam Hirsi Ali’s paspoort in. Op dinsdag zei Hirsi Ali dat ze naar de VS ging en uit het parlement stapte. Ze kon echter helemaal niet naar de VS omdat ze haar paspoort nog niet terug had. Gerrit Zalm (minister van Financiën, VVD) maakte zich voor haar sterk. Op vrijdag bleek dat de Hofstadgroep (een radicale moslimterreurgroep uit Den Haag) bloemen had gegeven aan de VARA, de omroep waarbij Zembla haar uitzending deed. Vervolgens gaf Rita Verdonk Hirsi Ali haar paspoort terug en kon Hirsi Ali naar de VS.

Hier begint mijn verhaal. Marielle, mijn vrouw, zei op maandag dat ze op het nieuws had gehoord dat Ayaan Hirsi Ali naar de VS ging. Ik was volledig van slag.


Hoofdstuk 2


Hirsi Ali naar de VS

Maandagochtend zei Marielle dat Hirsi Ali naar de VS ging. Ik kon het niet geloven. Ik was fan van haar en vooral van haar moed. Ik begreep het eigenlijk zelf niet maar ik was overstuur. Ik begon de kranten op internet te lezen en vooral de reacties. De eerste reactie die ik las was dat Hans Wiegel, ex-fractievoorzitter van de VVD, het allemaal prima vond. Hij vond dat Hirsi Ali een bedreiging was voor de stabiliteit van de samenleving. Daarna las ik een reactie van Hans Dijkstal, ook al ex-fractievoorzitter van de VVD, en hij vond precies hetzelfde.

Ik besloot te reageren op alle krantenartikelen op internet. Ik schreef dat ik het belachelijk vond dat een politicus die zich zo inzet voor bepaalde waarden in onze democratie en zo bedreigd wordt, op deze manier het land moet uitvluchten. Eén reactie in het Algemeen Dagblad bleek de aandacht te trekken want ik werd ’s middags gebeld door iemand van de redactie. Ze vroeg of ik een reactie had geplaatst op het internetforum van het AD. Ik antwoordde bevestigend en vroeg hoe ze aan mijn telefoonnummer kwam. Die had ze opgezocht in het telefoonboek, want ik onderschrijf mijn reactie altijd met mijn volledige naam en plaatsnaam. Er volgde een heel gesprek over hoe ik Hirsi Ali zag en hoe ik haar een voorbeeld vond voor onze samenleving. Ze was blijkbaar onder de indruk, want mijn reactie werd geplaatst en zij vroeg ook nog of ik eventueel belangstelling had om bij het televisieprogramma Rondom Tien plaats te nemen. Daar zou ik nog wel van horen, nadat zij mijn gegevens had genoteerd. Ik schaamde me bijna voor mezelf, want terwijl ik mijn verhaal deed moest ik huilen, ik zat in de slaapkamer zodat niemand het zag. Marielle had net in de week ervoor een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad dus daarom was ik misschien ook wel emotioneel.

Mijn reactie werd de volgende dag in het AD geplaatst en toen bleek hoe het volk verdeeld reageerde. De een vond Hirsi Ali een ophitser en de ander bewonderde haar.
’s Middags was de persconferentie van Hirsi Ali live op televisie. Gerrit Zalm en de voorzitter van het partijbestuur van de VVD waren daar ook bij. Zalm reageerde nogal emotioneel (hij moest bijna huilen en sprak in een later interview dat dit moment het dieptepunt in zijn hele politieke carrière was) en Hirsi Ali verklaarde dat zij het parlement ging verlaten.

Eerst moest echter haar paspoort terug. Dat had Gerrit Zalm in de gaten en hij besloot invloed uit te oefenen op Rita Verdonk. Die wilde van geen wijken weten. Ik heb Zalm nog een mail gestuurd waarin ik hem sterkte heb gewenst en hem heb bedankt voor de steun aan Hirsi Ali. Hij antwoordde in zijn weblog (stond in de Volkskrant) met ongeveer dezelfde woorden die ik gebruikte, voor zijn aanval op Rita Verdonk.

Op vrijdag bedankte de Hofstadgroep de VARA met bloemen en toen besloot Rita Verdonk Hirsi Ali het paspoort terug te geven.

Ik was toen al ver heen. Op dinsdagavond was er een spoeddebat in de Tweede Kamer over de positie van Hirsi Ali. Ik kon het niet aanzien en ging fietsen naar Wassenaar. Ik moest weer huilen. Marielle zei later dat ze bang was dat ik naar de flat ging waar ze woonde om de boel op te blazen, zo boos was ik op de buurtbewoners die haar hadden weggepest. Buurtbewoners hadden namelijk een rechtszaak tegen haar aangespannen om haar het huis uit te zetten, want door alle bedreigingen zou hun huis minder waard worden.

Ik mailde naar iedereen. Vooral met Boris Dittrich (Tweede Kamerlid van D’66) had ik contact; die beantwoordde zijn mail netjes. Ik mailde dat ik Hirsi Ali de uitzondering vond die een paspoort moest krijgen. Iemand die zich zo inzet voor onze democratie en zo wordt bedreigd en zo geïntegreerd is, verdient een paspoort. Hij zou mijn mail doorsturen naar de fractievoorzitter van D’66, Lousewies van der Laan, die ik nog ken van mijn studentenvereniging Augustinus in Leiden. Later bleek dat Lousewies inderdaad heeft geopperd dat Hirsi Ali de uitzondering moest zijn maar dat dit juridisch (en politiek) niet haalbaar was.

Met mij ging het niet goed; ik was de hele week aan het reageren op internet, maar dit was niet goed voor mijn hoofd. Wat mij ook razend maakte, was dat ik in het dagelijks leven actief was voor buurt- en herstelbemiddeling van de politie Haaglanden. Dus als er problemen waren tussen buren kwamen wij in actie om te bemiddelen. Waarom kon er niet bemiddeld worden bij Hirsi Ali en haar buren? Waarom wist ik daar niets van? Waarom deed de commissaris van politie niets? Iedereen stond erbij en keek ernaar. Niemand deed iets.

Marielle had door dat het niet goed met mij ging en belde de psychiater. We besloten met zijn allen dat ik opgenomen moest worden in de psychiatrische kliniek om tot rust te komen. Ik was het ermee eens. Misschien dat ik daar tot rust zou komen.

Misschien vind je dit ook leuk :

IN DE BAN VAN DE GEHEIME DIENST

Dr. Ir. Egbertus Deetman

Blunders van regering en parlement & mismanagement bij het ABP in de periode 2008 - 2014

review:
*verplichte velden